شجره‌نامه امامزاده علی اکبر:
امامزاده علی اکبر، از نوادگان حضرت زین‌العابدین(ع) می باشد.
بعضی از افراد قدمت امامزاده را مربوط به ۹۰۰ سال قبل می‌دانند و بعضی دیگر آن را مقارن با ورود عبدالعظیم به شهرری می‌شمارند.
معماری امامزاده علی اکبر چیذر:
در این مکان مقدس مضجع شریف پنج تن از امام زادگان لازم التعظیم است که عبارتند از:
1ـ سید حسین (علیه السلام) به نقل از سید ابوالحسن عمروی که از اعلام قرن پنجم هجری بوده، نخستین شخص مدفون در این بقعه‌ی متبرکه، سیدحسین بن ابراهیم بن محمد الیمانی بن عبیدالله بن الإمام موسی الکاظم (علیه السلام) با کنیه‌ی ابوعبدالله می باشد که سیدی بسیار جلیل القدر، عظیم الشأن و بزرگوار بوده است. ایشان در جریان قیام حسن بن علی الاطروش شرکت داشته و در حدود سال 300 هجری قمری در شهر ری به شهادت رسیده اند .
2ـ سید سالم (علیه السلام) پس از سید حسین، سیدسالم بن ابی طاهر ابراهیم بن ابی جعفر محمد بن ابراهیم بن محمد الیمانی بن عبید الله بن الإمام موسی الکاظم (علیه السلام) که نوه برادری سید حسین شهید است، در این بقعه مدفون می شوند.
3ـ سید ابوطالب (علیه السلام)، سید ابوطالب محمد بن عبدالله بن ابی جعفرمحمد بن ابراهیم بن محمد الیمانی بن عبیدالله بن الإمام موسی الکاظم (علیه السلام) که ایشان نیز نوه برادری سید حسین شهید می باشند، در این مکان مدفون هستند. این سه تن از سادات موسوی و از اعلام قرن سوم و چهارم هجری به شمار می روند و از بزرگان سادات موسوی شهر ری بودند. آنان به زهد و تقوی آراسته و منشأ آثار و برکات بسیاری برای اهالی این دیار بوده اند.
4 ـ سید رحیم (علیه السلام) چهارمین شخصیت که در این بقعه متبرکه مدفون است سید ابومحمد عبدالرحیم است که نسب شریفش با 12 واسطه به امام صادق(علیه السلام) منتهی می شود. ایشان سیدی بسیار جلیل القدر و عظیم الشأن بوده اند. او از بیت نقابت وشهادت به شمار می رفت. جدش ابوعبدالله محمد در زمان خلیفه معتضد عباسی یا معتصم عباسی در شهر ری به شهادت رسید.
5ـ سید صائم (علیه السلام)آخرین شخصیتی که در این مزار متبرک مدفون است نواده بزرگوار امام حسن (علیه السلام) است که نسب شریفش با 22 واسطه به آن حضرت منتهی می شود. او سیدی جلیل القدر و بسیار عظیم الشأن و نواده برادری حضرت عبدالعظیم حسنی (علیه السلام) است. خاندان او از ابهر زنجان به شهر ری مهاجرت نموده و جدش سید تاج الدین بن حسین نخستین شخص از این خاندان است که در منطقه حرادی ری که ظاهراً همین مکان فعلی (لویزان) است، سکونت اختیار نموده و سپس به سمنان رفت. فرزندان و نوادگان او در حرادی ماندند و منشأ آثار و برکاتی برای اهالی آن دیار شدند. سید محمد به آن جهت به صائم معروف شد که غالب اوقات در روزه بود و به محمد صائم ملقب گشت. وفات وی در نیمه دوم قرن هشتم هجری اتفاق افتاده است.(تحفة الازهرا، شجرة الطیبه، المعقبون، ا لمجدی، عمدة الطالب، الراغب، المشجر الوافی، کشف الستار، مشاهد العلویین، مشاهد الطاهر)
نام آرامگاهی در محله تجریش تهران است.این آرامگاه را منسوب به صالح پسر امام موسی کاظم (ع) می‌دانند. صحن و حیاط این بقعه گورستان عمومی بود و در بیست سال اخیر اثر گورها را از بین برده‌اند و فقط تعداد محدودی از سنگ قبرها را باقی گذاشته‌اند.
به گزارش گروه وب گردی خبرگزاری صدا و سیما، حضرت صالح ابن موسی الکاظم (علیه السلام) فرزند هفتمین پیشوای شیعیان جهان حضرت امام موسی کاظم (علیه السلام) است. به استناد کتب: ریاض الانساب، کنز الانساب، حیاة الامام موسی بن جعفر (علیه السلام)، مراقد المعارف، ناسخ التواریخ، انوار المشعشعین، منتخب التواریخ، آثار تاریخی تهران، جغرافیای تاریخی شمیران و بسیاری دیگر از کتب تاریخی و بنا بر قول مشهور، امامزاده صالح (علیه السلام) فرزند بلافصل امام هفتم شیعیان حضرت امام موسی الکاظم (علیه السلام) و برادر امام علی ابن موسی الرضا (علیه السلام) به شمار می‌رود و از جمله سادات عالی رتبه و از امامزادگان صحیح النسبی است که بعد از شنیدن خبر ولیعهدی امام رضا (علیه السلام) ودر اواخر قرن دوم از عراق به سمت ایران کوچ می‌کند و از سمت کَره رود رو به ولایت شمیران نهاد و، چون به موضع تجریش رسید در باغ گلشن زیر درخت چنار بزرگی نزدیک چشمه ساری ایشان را به شهادت رساندند و پیکر پاکش در قریه تجریش و کنارهمان چنار کهنسال به خاک سپرده شد.
درباره امامزاده صالح می‌گویند که وی تحت تعقیب حسن نامی از پل کَرَخ یا کرج امروزی بود. تعقیب کننده بالأخره وی را در باغ جنت گلشن زیر چنار بزرگ نزدیک چشمه ساری گرفتار کرده وی را شهید می‌کند.اهالی محل به احترام انتساب وی به ائمه، برای وی مرقد و بارگاهی می‌سازند که در طول زمان منشأ خیر و برکت برای اهالی این منطقه گردید.
امامزاده صالح میان زیازتگاه‌های تهران، جزء چند امامزاده‌ای است که همواره بیشترین زائر را به درگاه خود می‌خواند. علمای رجال قدیم نام او را در کتب «هود» ذکر کرده اند. سید مرتضی علم الهدی رازی می‌نویسد: «امام موسی بن جعفر (علیه السلام) دارای فرزندان زیادی بوده اند. یکی از آنان صالح ابن موسی الکاظم (علیه السلام) است که در اواخر قرن دوم از عراق به سمت ایران کوچ می‌کند. گویا شخصی به نام حسن بهبهانی در پل کرخ، که امروز به کرج مشهور است در تعقیب امامزاده بوده و چون خدای تعالی درجه شهادت برای ایشان نوشته بود، در باغ جنت گلشن، زیر درخت چنار بزرگی نزدیک چشمه ساری ایشان را به شهادت می‌رسانند.»
