به گزارش پایگاه اطلاع رسانی حج، مقوقس پادشاه مصر در سال هفتم قمری به همراه پاسخ نامه پیامبر (ص)، کنیزی به نام «ماریه» را برای آن حضرت ارسال کرد. این کنیز که به همسری پیامبراکرم (ص) افتخار یافت، در سال هشتم قمری، فرزندی پسر برای آن حضرت به ارمغان آورد.پیامبر (ص) نام مولود خویش را ابراهیم گذاشت و وی را بسیار دوست می‌داشت. اما این کودک خردسال و محبوب پیامبر (ص)، عمر چندانی نکرد و در کمتر از دو سالگی وفات یافت.
وی به مدت یک سال و ده ماه و هشت روز و به روایتی دیگر، یکسال و شش ماه و چند روز زندگی کرد و سپس بیمار شد و در همان بیماری، در ۱۸ رجب سال دهم قمری بدرود حیات گفت. پیامبر (ص) در مرگ وی، بسیار اندوهگین شد.
از امام جعفرصادق (ع) روایت شد: هنگامی که ابراهیم رحلت کرد، اشک از دیدگان پیامبر (ص) جاری شد و در آن حال فرمود: دیده می‌گرید و دل اندوهناک است، ولی چیزی که باعث خشم پروردگار گردد، نمی‌گوییم. سپس به فرزندش ابراهیم فرمود: ای ابراهیم! در مرگ تو ما اندوهگین هستیم.
برخی از صحابه پیامبر (ص) که شاهد حالت اندوه و گریه رسول خدا (ص) بودند، تعجب کرده و زبان به اعتراض گشودند و به آن حضرت عرض کردند: شما ما را از گریه بر مردگان نهی می‌نمودید، اکنون چگونه در سوگ فرزند خود اشک می‌ریزید؟ پیامبراکرم (ص) در پاسخ آنان فرمود: من هرگز نگفته ام که در مرگ عزیزان خود گریه نکنید، زیرا این احساسات نشانه دلسوزی و مهربانی و ترحم است و شخصی که دلش بر حال دیگران نسوزد، مورد رحمت الهی قرار نمی‌گیرد. من گفته ام که در مرگ عزیزان، شیون نکنید و سخنان کفرآمیز و یا سخنانی که بوی اعتراض می‌دهد نگویید و از شدت اندوه، لباس‌های خود را پاره ننمایید.
امیرمؤمنان علی بن ابی طالب (ع) به دستور رسول اکرم (ص)، بدن ابراهیم را غسل داد و کفن کرد. آن گاه گروهی از اصحاب پیامبر (ص)، جنازه ابراهیم را تشییع کرده و در قبرستان بقیع به خاک سپردند.

تصاویری از مزار ابراهیم پسر رسول خدا (ص)

حضرت پیامبر(ص) چند فرزند داشتند؟

در میان همسران پیامبر(ص) فقط دو نفر از آنان بچه‏ دار شدند و غیر از این دو هیچ کدام صاحب بچه نشدند. این دو نفر عبارتند از خدیجه و ماریه. از ماریه ابراهیم به دنیا آمد و ابراهیم پس از یک سال و ده ماه و هشت روز مُرد. (سال دهم هجری - مدینه منوره)

ولى از حضرت خدیجه فرزندان متعددى به دنیا آمدند. شیخ صدوق در کتاب «خصال» آورده است: از حضرت خدیجه برای پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) شش فرزند به دنیا آمد: قاسم، عبدالله، ام کلثوم، رقیه، زینب و فاطمه زهرا (سلام الله علیها) و یک پسر هم از ماریه برای پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) به دنیا آمد. (بحار الانوار، ج22 ص151 ح3 چاپ بیروت) در حدیث دیگری از خصال آمده است که پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) در جواب انتقاد عایشه از خدیجه فرمود: او برای من قاسم، عبدالله، فاطمه، رقیه، ام کلثوم و زینب را به دنیا آورد. (بحار الانوار، ج16 ص3 ح6) در کتاب قرب الاسناد هم آمده است که پیامبر اسلام از حضرت خدیجه شش فرزند به نام های عبدالله، قاسم، ام کلثوم، رقیه، زینب و فاطمه(س) داشت و یک پسر هم از ماریه داشت. (بحار الانوار، ج22 ص151 ح2) در مناقب هم برای پیامبر هفت فرزند ذکر کرده است که شش فرزند متعلق به حضرت خدیجه (سلام الله علیها) است و یک فرزند هم از ماریه است. (بحار 22 ص152 ح4) بر پایه این روایات و روایات دیگر، به پیامبر اسلام هفت فرزند نسبت داده شده است: قاسم، عبدالله، ام کلثوم، رقیه، زینب، فاطمه (سلام الله علیها) و ابراهیم. شش نفر از حضرت خدیجه و ابراهیم از ماریه. توجه داشته باشیم که عبدالله را گاهی با لقب طیب و طاهر یاد می کنند. (بحار 22 ص166 ح25 به نقل از المنتقی) در مناقب و اعلام الوری هم تصریح کرده است که طیب و طاهر لقب عبدالله است. (بحار 22 ص152 ح4 و ص201 ح20) در اعلام الوری گفته است: آنانکه می گویند پیامبر از خدیجه چهار پسر داشت؛ قاسم، عبدالله، طیب و طاهر، اشتباه کرده اند. پیامبر از خدیجه دو پسر داشت؛ قاسم و عبدالله، و طیب و طاهر لقب عبدالله است. (بحار 22 ص201 ح20) بر این اساس اینکه کلینی در کافی، ج1 ، ص439 ، از ابواب تاریخ، باب تولد پیامبر برای پیامبر اسلام از حضرت خدیجه چهار پسر ذکر کرده و دو نفر از آنان را به نام طیب و طاهر نام برده است، صحیح نیست و پیامبر اکرم از حضرت خدیجه شش فرزند و از ماریه یک فرزند داشت. در اینجا بد نیست به این مطلب هم اشاره کنیم که از دیدگاه برخی از دانشمندان نمی توان قاطعانه گفت که آن حضرت هفت فرزند واقعی داشت بلکه برخی از این فرزندان ممکن است فرزند واقعی آن حضرت نباشد بلکه فرزند خوانده آن حضرت بوده اند و عرب فرزند خوانده را هم فرزند می نامد. درباره زینب، رقیه و ام کلثوم، این احتمال داده شده است که این دختران، دختر خوانده پیامبر اسلام بوده اند. به عنوان مثال در کتاب الانوار و البدع آمده است که رقیه و زینب دختران هاله بودند و هاله خواهر خدیجه بود و بعضی ها گفته اند رقیه و زینب متعلق به جحش بودند فرزند خوانده پیامبر اسلام بودند. (بحار 22 ص191 ح5 به نقل از مناقب) در مورد دختر خوانده بودن زینب، ام کلثوم، و رقیه به کتاب «الصحیح» نوشته سید جعفر مرتضی عاملی ج1 ص121 به بعد مراجعه شود. در این کتاب درباره دختر خوانده بودن رقیه، ام کلثوم و زینب بحث دارد. در جواب این سوال که «فرزندان پیامبر چه شدند؟» باید گفت: ابراهیم که از ماریه قبطیه به دنیا آمد پس از یک سال و ده ماه و هشت روز از دنیا رفت. (بحار 22 ص152 ح4 و ص166 ح25) و بر پایه روایت اعلام الوری پس از یک سال و شش ماه و چند روز مرد. (بحار 22 ص201 ح20) قاسم پسر دیگر پیامبر اسلام وقتی به دنیا آمد بیش از هفت شب نماند و از دنیا رفت. (بحار 22 ص152 و ص166) و بر پایه روایت دیگر قاسم یک ساله بود که چشم از جهان فرو بست. (بحار 22 ص166 ح 25). عبدالله پسر سوم پیامبر هم در کودکی از دنیا رفت. (بحار 22 ص152 ح4) و به روایتی عبد الله هم مثل قاسم بیش از هفت شب نماند. (بحار 22 ص166 ح25) زینب را ابوالعاص به همسری گرفت. (بحار 22 ص151 ح1، ح3، ح4) فاطمه زهرا (سلام الله علیها) به همسری علی (علیه السلام) در آمد. (بحار 22 ص151 ح2، ح3، ح25) ام کلثوم را پسر ابولهب به همسری گرفت. (بحار 22 ص152 ح4) پسر ابولهب، ام کلثوم را طلاق داد و پس از آن عثمان بن عفان او را به همسری گرفت. (بحار 22 ص166 ح25) رقیه را پسر دیگر ابولهب گرفت. (بحار 22 ص152 ح4) و پسر ابولهب رقیه را طلاق داد و عثمان بن عفان او را به همسری خود در آورد. (بحار 22 ص166 ح25)(اصول کافى، ج 1، عربى، ص 439، مولد النبى(ص) / منتهى‏الآمال، ج 1، ص 208، چاپ هجرت / الصحیح من سیرة‏النبى، ج 1، ص 123 / فروغ ابدیت، ج 1، ص 167، چاپ اول، 1351 شمسى). در جواب «چرا فاطمه زهرا (سلام الله علیها) تنها ماند؟» باید گفت: پسران پیامبر (صلی الله علیه و آله) همگی در کودکی از دنیا رفتند و برای فاطمه زهرا (سلام الله علیها) برادری نماند. دختران پیامبر، اسلام را درک کردند و مسلمان شدند ولی آنها هم از دنیا رفتند. (بحار 22 ص166 ح25) وقتی که پیامبر اسلام از دنیا رفتند، فرزندی جز فاطمه زهرا نداشتند و نسل پیامبر با فاطمه زهرا (سلام الله علیها) ادامه یافت. گو اینکه بر اساس برخی روایات زینب، ام کلثوم و رقیه نیز دختران هاله، خواهر حضرت خدیجه بودند و دختر خوانده پیامبر می باشند.

منبع: پرسمان دانشجویی

مبارزه با خرافات در جریان وفات ابراهیم پسر پیامبر(ص)

در تواریخ آمده است: در آن روز که ابراهیم از دنیا رفت‏ خورشید گرفت و مردم مدینه گفتند: خورشید به خاطر مرگ ابراهیم گرفته است!

رسول خدا (ص) براى رفع این اشتباه و مبارزه با این موهومات و خرافات به منبر رفت و مردم را مخاطب ساخته فرمود:

«ایها الناس ان الشمس و القمر آیتان من آیات الله یجریان بامره، مطیعان له، لا ینکسف لموت احد و لا لحیاته، فاذا انکسفا او احدهما صلوا»

[اى مردم همانا خورشید و ماه دو نشانه از نشانه‏ هاى قدرت حق تعالى هستند که تحت اراده و فرمان او هستند و براى مرگ و حیات کسى نمى‏گیرند و هر زمان دیدید آن دو یا یکى از آنها گرفت نماز بگزارید.]

و بدین ترتیب این موهوم و خرافه را از ذهن آنها بیرون برد - با اینکه در ظاهر این سخن به نفع آن حضرت بود - و اگر یک مرد سیاسى به معناى روز و دنیا طلبى بود مى‏ توانست از این اندیشه موهوم به نفع خود بهره‏ بردارى کند و آیندگان نیز هر گونه مى‏خواهند قضاوت کنند!

نوع مطلب :پیامبر اسلام حضرت محمد (ص) ،عربستان سعودی ،مدینه منوره ،