بقعه متبرکه سید باقر(ره) در زابل
سیدمحمد باقر موسوی (ره) از سلسله جلیله سادات و منتسل به امام موسی بن جعفر (ع) می باشند
آقا سید محمد باقر موسوی از سلسله جلیله سادات و منتسب به امام موسی بن جعفر (ع) می باشند که پس از فراغت از تحصیل در مشهد مقدس و همچنین مدت مدیدی مسافرت به کشورهای مختلف جهت نشر اسلام در راه مسافرت به زاهدان عزیمت می نمایند (ظاهرا هدف از این مسافرت حرکت به پاکستان و هندوستان بوده).
وی در مدت کوتاه حضور خود در شهر زاهدان پیش نماز تنها مسجد زاهدان بوده و سپس به دعوت جمعی از مردم زابل که در محله بربری ها ساکن بودند به این شهر عزیمت می نمایند البته علاقه مردم سیستان به خاندان عصمت و طهارت نیز در این تصمیم گیری بی تاثیر نبوده است.
ایشان پس از حضور در محله بربری ها اقدام به ساخت مسجدی در این محله می نمایند که تا پایان عمر پیش نماز همان مسجد بوده و ضمن اقدام به برگزاری کلاس های آموزش قرآن به حل مسائل و مشکلات مردم می پرداختند.
آقا سید باقر در طول زندگی خود از مستمندان دستگیری می نمود
آقا سید باقر در طول زندگی پربرکت خود در سیستان همواره از مستمندان دستگیری می نمود و همه طبقات جامعه از کرامات وی بهره می بردند. در سال های قحطی سیستان وی پناهی برای مستمندان بود.
کسانی که ایشان را در سال های آخر عمرشان دیده اند گواهی می دهند زمانی که ایشان وارد بازار می شدند بسیاری از کسبه به جهت نذر جد سید باقر پولی در اختیار ایشان قرار می دادند که تا قبل از رسیدن به منزل بین فقرا تقسیم می شد.
پس از فوت وی نیز اگر کسی گرفتاری دارد به جد سید باقر متوسل می گردد و با توجه به اینکه نسب ایشان به امام هفتم بر می گردد عدد هفت را در نظر قرار داده و در گذشته هفت ریال و در سال های بعد هفت تومان یا هفتاد تومان یا بیشتر نذر می کردند.
داستان های زیادی در خصوص زندگی این سید جلیل القدر و همچنین مراد یافتن گرفتاران و شفای مریضان در ذهن مردم سیستان می باشد که باعث گردیده هم اکنون نیز پس از گذشت سال ها زیارتکده و پناهگاهی برای گرفتاران و محیطی برای آرامش زوار باشد.
آقا سید باقر در تاریخ 12 فروردین سال 1325 پس از سال ها تلاش جهت نشر اسلام و دستگیری از گرفتاران و نیازمندان دار فانی را وداع گفت.
منبع: https://www.dana.ir/619939