حمیدرضا فاطمی 1393/09/22
فایل پاور پوینت آن بسیار قابل استفاده است. ازلینک زیر دانلود نمایید: التماس دعا
دریافت فایل پاورپوینت اسلاید شو 2.5 مگابایت همراه با نوحه
مقبره شهدای فخ زیارتگاهی در شهر مکه است. شهدای فخ، عده ای از سادات حسنی هستند که در نبرد با عباسیان در منطقه فخ به شهادت رسیدند.
حسین بن علی بن حسن بن حسن بن علی بن ابی طالب (ع) در سال ۱۶۹ هجری، قیامی را بر ضد هادی عباسی (خلافت از ۱۶۹ ـ ۱۷۰) در منطقه فخ از شهر مکه ترتیب داد. وی قیامش را در مدینه آغاز کرد و پس از تسلط بر این شهر از آنجا که زمان حج نزدیک بود، همراه سیصد تن از شیعیان و نزدیکانش به سوی مکه حرکت کرد. وی در منطقه فخ با سپاه عباسیان مواجه شد و در نبردی که صورت گرفت به شهادت رسید. همراه وی شمار دیگری از سادات حسنی نیز به شهادت رسیدند.
مرقد مطهر سلمان فارسی معروف به سلمان محمدی در ۳۰ کیلومتری جنوب شرقی شهر بغداد در شهر مدائن قرار دارد.
این شهر یکی از شهرهای باستانی جهان بوده که در دوره ساسانیان و در زمان ولادت رسول گرامی اسلام(ص) پایتخت ایران بوده است . مدائن شهری سرسبز و در کنار دجله قرار دارد که مسیر دسترسی آن از جاده اصلی بغداد- کوت می باشد .
پیامبراکرم(ص) به او فرمودند : نام خود را از امروز به بعد سلمان بگذار ؛ و لذا او به همین نام سلمان ، معروف و مشهور است.
در فضائل و خصائص سلمان محمدی سخنان فراوانی بیان شده اما بهترین آن کلام رسول الله (ص) است که راجع به ایشان فرمودند " سلمان از ما اهلبیت(ع) است" .
در جوار مرقد سلمان سه قبر شریف دیگر از اصحاب رسول الله و امامزادگان به نام های حذیفه بن یمان، عبدالله بن جابر انصاری و طاهر بن امام محمد باقر(علبه السلام) قرار دارند .
در نزدیکی مرقد سلمان فارسی ، ایوان مدائن قرار دارد که در زمان ولادت پیامبر (ص) شکاف برداشت که این شکاف همچنان به عنوان یک معجزه الهی جلوه نمایی می کند .
حرم امام حسین علیه السلام در کربلا، که محل شهادت و مدفن آن حضرت است یکی از زیارتگاه های مهم شیعیان است. در ضریح شریف آن حضرت حضرت علی اکبر علیه السلام (در پایین پا) و حضرت علی اصغر علیه السلام (بر سینه) نیز دفن اند. همچنین بیشتر شهدای کربلا در فاصله چند متری از حرم به خاک سپرده شدهاند. در شمال شرقی حرم امام حسین علیه السلام، حرم حضرت عباس علیه السلام قرار دارد. مابین آن دو حرم شریف را بین الحرمین میگویند. در روایات، فضیلت و برکات و آثار فراوانى براى زیارت حرم ابا عبدالله الحسین علیه السلام و نماز خواندن و اعتکاف و دفن و... در آن ذکر شده است.[۱]
عید غدیر بر شما و همه شیعیان آن حضرت مبارک باد
شهادت مظلومانه باب المراد جواد الائمه(غ) را به حضرت امام رضا علیه السلام و تمامی شیعیان و دوستداران آن حضرت تسلیت عرض می نمایم.
شهادت حضرت جواد الائمه (ع)
امام محمد بن علی ، جواد الائمه علیه السلام در ماه رجب سال صد و نود و پنج پای به عرصه جهان گذاشتند و در آخرین روز از ماه ذی القعده سال ۲۲۰ به شهادت رسیدند . در عظمت ایشان سخن بسیار و قلم ناتوان است تا آن جا که در زمان ولادت ایشان ، پدر بزرگوارشان حضرت رضا علیه السلام ایشان را مولودی خواندند که هیچ مولود دیگری برای شیعه بابرکت تر از ایشان نبوده است . نکته دیگری که در زندگی سراسر نور و خیر و رحمت و برکت آن حضرت به چشم می خورد ، رسیدن ایشان به امامت در سنّ نه سالگی است . آری در مناصب الهیِ نبوت وامامت ، شرط سنّی وجود ندارد و خدای قادر متعال می تواند علم و عصمت و تمام خصوصیات یک پیامبر یا امام را به کودکی خردسال یا نوزادی تازه به دنیا آمده عطا کند . ( همان گونه که حضرت عیسی در گهواره سخن گفتند و از نبوت خویش خبر دادند ). امام جواد علیه السلام نیز در کودکی و پس از شهادت پدر بزرگوارشان به امامت رسیدند.
با آن که دست ظلم و بیداد کین به آن حضرت مهلت چندانی نداد و جواد الائمه علیه السلام در سنّ بیست وپنج سالگی به شهادت رسیدند اما مکارم اخلاق و فضائل و کرامات و مناقب بسیاری از آن حضرت در کتب شیعه و سنّی نقل شده است از جمله آن که :
مأمون عباسی ، مجلسی با حضور بزرگان علمای اهل سنّت تشکیل داد تا از آن حضرت که به ظاهر کم سنّ وسال بودند، سوالاتی پرسیده شود. یحیی بن اکثم ،عالم بزرگ دربار ،سؤالی در بحث حجّ از آن حضرت پرسید و با جواب دقیق و محکم امام جواد علیه السلام مواجه شد ، از علم و دانش امام متحیّر گردید و در چهره او عجز و ناتوانی و شکست دیده می شد . سرانجام در آخرین روز ذی القعده سال ۲۲۰ آن حضرت با توطئه خلیفه عباسی و زهری که امّ الفضل همسر ایشان با آن ، ایشان را مسموم کرد به شهادت رسیدند . مرقد مطهر ایشان در کنار جد بزرگوارشان امام موسی ابن جعفر علیهما السلام در شهر کاظمین ، زیارتگاه دوستداران اهل بیت علیهم السلام است.
چند نمونه از کلمات نورانی امام محمد تقی علیه السلام :
من أطاع هواه أعطی عدوّه مناه
هرکس از هوی وهوس خویش پیروی کند ، آرزوی دشمنش را برآورده کرده است .
قد عاداک من ستر عنک الرشد اتّباعا لمن تهواه .
کسی که راه صحیح و درست را از تو بپوشاند بخاطر آنکه طبق هوی و میل تو رفتار کرده باشد با دشمنی کرده است .
عزّ المومن فی غناه عن الناس .
عزّت مومن در بی نیازی او از مردم است .
الثقه بالله ثمن لکل غال و سُلّم الی کلّ عال .
اعتماد به خداوند بهای هر گرانبهائی است و نردبانی است برای هر بلند پایه ایست.
المؤمن یحتاج الی ثلاث خصال ، توفیق من الله و واعظ من نفسه و قبول ممن ینصحه .
مؤمن به سه ویژگی نیازمند است : توفیق الهی ، موعظه کننده ای درونی ، پذیرش نصیحت از کسی که او را نصیحت می کند.
به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ زیارتگاه مشهور علی بن ابیطالب؛ زیارتگاهی مجلل و باشکوه با دو گنبد فیروزه ای در شهر مزار شریف، مرکز ولایت بلخ است.
سه روایت درباره این زیارتگاه وجود دارد؛
روایت اول که داستانی و عامیانه است می گوید جسد مطهر امام علی (ع) را بر شتری نهادند و شتر آمد تا محل امروزی مزار شریف و در آنجا زانو زد و امام حسن و امام حسین (ع) پیکر پاک آن حضرت را در این محل دفن کردند.
روایت دوم که بین اهل علم و حتی اهل تاریخ افغانستان مشهور است، می گوید در زمان منصور دوانیقی، محبان امیر المؤمنین (ع) از ترس خوارج پیکر ایشان را از قبر خارج کرده و از نجف دور می کنند تا این که به ابومسلم خراسانی می رسد و او به بلخ آورده و دفن کرده و سپس محل قبر را پنهان می کند. تا قرن نهم این قبر مخفی می ماند تا این که درویشی یا دراویشی به طور هم زمان خواب می بینند که امام علی (ع) در آن محل مدفون است. عبد الرحمن جامی و دیگر بزرگان نیز حرف درویشان را می پسندند و مقبره آن حضرت را بنا می کنند. قدمگاه های متعددی نیز در مسیر حرکت تابوت مطهر از نجف به بلخ در خراسان بزرگ موجود است، مانند قدم گاه شاه ولایت مآب و زیارت سخی جان و شاه مردان جان و ... در مرو، بخارا و کابل.
سومین روایت که روایت صحیح است قبر را که روی آن به خط کوفی حکاکی شده است: «هذا قبر علی بن ابی طالب»، محل دفن شریفی از علویان می داند به نام ابو الحسن علی بن ابی طالب بن عبیدالله که نسبش به عبیدالله اعرج فرزند حسین اصغر از پسران امام زین العابدین (ع) می رسد که هم نام و هم کنیه و هم نام پدرش مشابه جدش امیرالمؤمنین علی (ع) بوده است.
نسابه مشهور قرن نهم جمال الدین ابن عنبه از وی به «سید فاضل ابوالحسن بلخی» و «علی بن ابی طالب ابو الحسن نقیب بلخ» تعبیر کرده است.
آیت الله العظمی مرعشی نجفی(ره) نسابه معاصر نیز این نظر را تایید کرده و این نظر مورد قبول برخی از علمای مزار شریف است و غالب شیعیان افغانستان مدفون در این حرم را امام علی (ع) نمی دانند. در هر صورت، مزار شریف جایی است که شیعه و سنی را به هم پیوند می دهد و اهل سنت بسیار از صاحب این روضه متبرکه که آن را امیر المؤمنین علی(ع) می دانند، حاجت می گیرند و برای بیمارانشان شفا طلب می کنند. (نک. ابن عنبه، ص 169، 172، 180 – 181؛ رضا علی شاه، ص 79 - 82؛ امیرخانی، ص 191 – 193؛ برای تفصیل بیشتر درباره اثبات صحت روایت سوم یعنی مدفون بودن شریف ابو الحسن علی بن ابی طالب بلخی در این مزار، نک. فاطمی، ص 99 - 110).
بنابر باور شیعیان که بر شواهد و ادله تاریخی مبتنی است مدفن امام علی(ع) در نجف اشرف است. افزون بر شواهد و ادله تاریخی، به لحاظ کلامی نیز بنابر عقیده شیعه، نبش قبر امام معصوم(ع) و انتقال آن جایز نیست و بدین رو، ماجرای درخواست امام صادق(ع) برای انتقال جسد با باورهای رسمی شیعه سازگار نیست.
بقیع به خاطر قدوم مبارک رسول خدا صلى الله علیه و آله و دفن چهار تن از امامان علیهمالسلام و سایر مؤمنان، شهیدان و نیکان، داراى شرافت زیادى است. سیوطى از انس روایت مىکند که دو آیه «فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً * إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یسْراً» (سوره شرح، ۵-۶) در بقیع نازل شد.
رسول خدا صلى الله علیه و آله، به قبرستان بقیع مىرفت و مشغول دعا مىشد و براى مردگان، طلب رحمت و آمرزش مىکرد. علاوه بر این، آن حضرت هر پنجشنبه به همراه عدهاى از مردم، به بقیع مىرفت. از این رو فقیهان ما، فتواى مستحب بودن زیارت قبور را دادهاند. علاوه بر این، گاهى پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله، آخر شب به تنهایى به بقیع مىرفت و براى اهل بقیع، دعا مىکرد.
