امامزاده عبدالله شوشتر

وی  پسرعموی جدی سادات مرعشی شوشتر مدفون است.

در کتاب الدره الذهبیه فی اکمال منتقله الطالبیه به آن استدلال شده است

در یاداشتهای خطی مرحوم شیخ محمد مهدی شرف الدین شوشتری این مزار در ردیف شصت و سوم بقاع و مزارات شوشتر معرفی شده و چنین آمده است
((مرحوم قاضی نورا... شوشتری در مجلس پنجم از کتاب مجالس المومنین جلد اول صفحه 497 گوید عبدالله بن حسین بن علی اصغر بن زین العابدین بود که از اکابر ذریه سید المرسلین و در فضل و طاهرت مانند جد خود امام زین العابدین بود که لهذا در دست اعادی دین شهید گردید نسب شریفش در مشجر سید اجل نقیب تاج المله والدین محمد بن رمضان مشهور به ابن الطقطقی که از جمله علمای نسب بود. بر این وجه است که مذکور شد و تحت نام شریف عبدالله نوشته که شهید شد و او را عقب نیست و در آخر گفته که در شوشتر مدفون است. و سید فاضل نقیب محمد بن علی الحسنی نسابه در کتاب مسمی به ((اصیلی)) که از منصفات شریفه اوست نسب او را به همان صورت ذکر نموده است. و مولف کتاب به خط بعضی از افاضل نسابه دیده که در وقت وصول او به شوشتر چون نسب نامه اجل نقیب عضد المله والدین حسنی متولی مزار فائز الانوار امام زاده عبدالله مذکور سلام الله علیه را در آنجا تقلب صاحب مزار به زین العابدین نموده بر این وجه که بعد از ذکر نام عضد المله او را به این عبارت وصف نموده که متولی مشهد زین العابدین علیه وعلی آبائه السلام و ازین جا ظاهر میشود که نام شریف او عبدالله و لقب منیفش زین العابدین بوده
مولف تذکره شوشتر سید عبدالله جزایری شوشتری نوشته است و از جمله مزارات قدیم بقعه امام زاده عبد الله است و نسب او بدین وجه است:عبدالله ابن الحسن بن الحسین الاصغر بن زین العابدین علی ابن الحسین (علیه السلام) است و گویند سر اوست که در شوشتر مدفون است و باقی اعضای او عضو عضو در بلاد متفرق گردیده است.

منبع: پایگاه جامع امامزادگان

حرم مطهر امامزاده سیدمحمد گلابی (ع) در شوشتر+تصاویر

سید «محمدگلابی»، از فرزندان «موسی ‌بن جعفر (علیه السلام)» بوده است. او فردی عابد، زاهد، پرهیزگار بود .

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا: سید «محمدگلابی»، از فرزندان «موسی ‌بن جعفر (علیه السلام)» بوده است. او فردی عابد، زاهد، پرهیزگار بود.

سید «محمد» مشهور به گلابی بعد از شهادت امام هفتم (علیه السلام) از ظلم «هارون الرشید» که اولاد و نزدیکان حضرت را می‌کشت و یا زندانی و تبعید می‌کرد، با عده‌ای از علویان به کوه‌ها و بیابان‌ها پناه برده و مخفیانه زندگی می‌کرد.

 

این شخص جلیل به شوشتر آمد و در منزل پیرزنی مؤمنه مشهور به «پیر دالو»، که قبر او نیز در جوار مقام سید «محمد» است، وارد می‌شود.

وقتی آثار وجاهت، سیادت و عبادت در چهره نورانی او دیده شد، وی مورد احترام آن پیرزن و دیگر اهالی آن منطقه قرار گرفت.

 

هنگامی که سید از دنیا می‌رود او را در محلی که عبادت می‌کرده به خاک می‌سپارند و قبر او ملجا و پناه دردمندان و زیارتگاه عام و خاص می‌شود.

در همان مکان مقدس مرقد منور علامه محقق آیت‌الله حاج شیخ «محمد تقی شوشتری»، صاحب کتاب «قاموس الرجال»، قرار دارد.