تشیّع خود را مدیون امامزاده ها هستیم
تشیّع خود را مدیون امامزاده ها هستیم
این احترامی که ما برای امامزاده ها قائلیم برای این است که وقتی به ایران آمدند فرمایش امام صادق و امام باقر(علیهم السلام) را به ما رساندند و ما تشیّع خود را به وسیله همین امامزاده ها داریم.
به گزارش خبرگزاری «حوزه» ششم ذی القعده
سالروز بزرگداشت حضرت احمد بن موسی (ع)، معروف به شاهچراغ می باشد. ایشان فرزند بزرگوار امام موسی کاظم (ع) است که در میان فرزندان آن حضرت به کرم و جلالت و شجاعت و عبادت معروف بوده اند. تکریم و پاسداشت زحمات شبانه روزی ایشان و دیگر امامزادگان در تعالیم دینی ما مکررا توصیه شده و این فرصتی است تا با حکمت زیارت و نقش بزرگان و راهنمایان دینی آشنایی بیشتری پیدا کنیم. حضرت الله جوادی آملی در نوشتاری در خصوص زیارت و علت احترام به امامزاده ها به تبیین این موضوع پرداخته اند.
* زیارت، اعلام وفاداری صادقانه مرید به مراد است
زیارت، حضور عارفانۀ عاشق در دیار معشوق، دیدار عاشقانۀ زائر از سرای مزور، اظهار عشق و ارادت محبّ به محبوب، دلدادن صمیمانۀ دل داده در کوی دل دار، سرسپردن سرباز فداکار در پیش پای سردار، اعلان فروتنی دین دار در برابر دین و پیشوایان دینی و اذان ایمان و دین داری است.
زیارت، اعلام وفاداری صادقانه مرید به مراد است، ابراز علاقه مطیع به مطاع می باشد و اعلام خودفراموشی جان برکف مخلص نسبت به جانان است.
زیارت، عرضۀ خویشتن بر ترازو و ابزار سنجش است، ایستادن در برابر آینه و معیار کمال و نشانی کوی کمال به انسان تعالی طلب است که به کجا می توان رسید.
زیارت، سفری مشتاقانه، آگاهانه و عاشقانه است که از سرای دل آغاز می شود، از راه دل عبور می کند و سرانجام نیز در منزل دل به مقصد و مقصود می رسد و بار بر زمین می نهد.
* وعده ای که پیامبر (ص) به زائرین اهل بیت دادند
پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: کسی که من یا یکی از فرزندانم را زیارت کند، روز قیامت به زیارت و دیدار او خواهم رفت و از هراس ها و وحشت های آن نجاتش خواهم داد؛ «من زارنى أو زار أحداً من ذریتى زرته یوم القیامة فأنقذته من أهوالها»
پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به علی (علیه السلام) فرمود: ای علی، هر کس که مرا در زمان حیات یا مرگم زیارت کند یا تو و فرزندانت را در زمان حیات یا پس از مرگ زیارت کند، من ضمانت می کنم که او را از اهوال و شداید روز قیامت نجات دهم تا آن که او را هم درجۀ خودم می گردانم؛ «یا علىّ! من زارنى فى حیاتى أو بعد موتى أو زارک فى حیاتک أو بعد موتک أو زار ابنیک فى حیاتهما أو بعد موتهما ضمنتُ له یوم القیامة أن أُخلّصه من أهوالها و شدائدها حتّی أُصیّره معى فى درجتى»
* زیارت در دوران مرگ باید همان آثار زیارت دوران حیات را داشته باشد
این روایت و امثال آن نشان می دهد که حیات و مرگ پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و امامان معصوم (علیهم السلام) یکسان است؛ زیرا زیارت دوران حیات و مرگ، اجر و آثار یکسان دارد. از این جهت لازم است که زائر به گونه ای در حرم شریف آنان حضور پیدا کند که اگر زنده می بودند در کنارشان حضور پیدا می کرد و زیارت در دوران مرگ باید همان آثار و سازندگی زیارت دوران حیات را برای او داشته باشد. چنان که هم درجه شدن با پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) بدون حساب و برنامه نیست، بلکه سنخیّت روحی، اخلاقی و معنوی لازم دارد و این سنخیّت، باید در دنیا کسب شود.
* ثواب زیارت مشاهد مشرفه و پاداش تکریم زائران
زید شحّام از صادق آل محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) پرسید: ثواب کسی که پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) را زیارت کند، چیست؟ حضرت فرمود: همانند کسی است که در برتر از عرش با خدا ملاقات کند. پرسید: کسی که یکی از شماها را زیارت کند، ثوابش چیست؟ فرمود: مانند کسی است که رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) را زیارت کند؛ ما لمن زار رسول الله صلّی الله علیه و آله و سلم؟ قال علیه السلام: «کمن زار الله عزّوجلّ فوق عرشه قال قلت: فما لمن زار أحداً منکم؟ قال علیه السلام: کمن زار رسول الله صلی الله علیه و آل و سلم»
شیخ مفید (رحمه الله) در معنای این حدیث گفته است: مراد این است که ثواب و تکریم زائر آن حضرت (صلی الله علیه و آله و سلم) در روز قیامت، همانند کسی است که خداوند او را به آسمان برده و به عرش خود که ملائکه حامل آن هستند نزدیک می کند و برگزیدگان از فرشتگان خود را به او می نمایاند، به گونه ای که موجب تأکید بر تکریم او می گردد؛ مشابه این تعبیر را مجلسی اول (رحمه لله) نیز آورده است.
* علت احترام به امامزادگان
این احترامی که ما برای امامزاده ها قائلیم برای این است که ایشان که به ایران آمدند فرمایش امام صادق و امام باقر(علیهم السلام) را به ما رساندند و ما تشیّع خود را به وسیله همین امامزاده ها داریم.
علویون و سادات آمدند و گفتند: علی بن ابیطالب (ع) اینطور می گوید، فاطمه زهرا (س) اینطور بوده است، لذا به وسیله اینها اجداد ما شیعه شدند؛ این طبرستان ما همین طور است قدم به قدم امامزاده است اینکه می بینید طبرستان ولایت مدار است و خالصانه تشیّع را دارند این به برکت همین امامزاده هاست.
در مرکز این مازندران وقتی گوینده ای از حجاز می آمد و آیات قرآن را می خواند همه گوش می دادند بر اساس اینکه خدا در قرآن فرمود وقتی که قرآن و آیات الهی خوانده می شود شما ساکت باشید: ﴿إِذَا قُرِئَ الْقُرْآنُ َفاسْتَمِعُوا لَهُ وَأَنْصِتُوا﴾ حال وقتی همین سادات و همین فرزندان اهل بیت در کنار قرآن می خواستند بگویند علی بن ابیطالب چنین گفت، همه مازندرانی ها می گفتند: ساکت! ببینیم چه می گوید! کاری که اجداد ما با قرآن می کردند با همین سخنان علی بن ابیطالب می کردند اینها شدند شیعه.
اینکه می بینید ما قدر این امامزاده ها را می دانیم برای این است که اینها نسبت به ما حقّ حیات دارند، ایشان پدرانمان را شیعه کرده و از مناقب علی بن ابیطالب و فاطمه زهرا(سلام الله علیهما) از مناقب امام حسن و امام حسین و از مناقب اهل بیت(علیهم السلام) آگاه کردند ما قدردان اینها هستیم.
منبع: کتاب ادب فنای مقربان، بیانات آیت الله العظمی جوادی آملی در سلسله مباحث درس اخلاق (سایت اسرا)
