شوق زیارت - امامزاده های ایران و‌ جهان

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از سفیر آشتیان؛

آشتیان از شهرهای تاریخی استان مرکزی است، نام این شهر در کتاب «تاریخ قم» ابراشتجان یا اشتجان آمده‌ است، این شهر براثر زلزله تخریب و پس از آن آبادی مجددی بنا شده است و نام آن را به آشتیجان تغییر داد و با گذشت زمان درگویش محلی حرف (ج) حذف شده است.

در فاصله ۵ کیلومتری آشتیان در دهستان سیاوشان، گنبد و بارگاه طلایی فاطمه صغری(س) دل از انسان می‌رباید.

بنایی که نشان از معصومیت امامزاده‌ و همت خیران است، این امامزاده همه روزه میزبان خیل عظیم زائران است.

نام «سیاوشان» برگرفته از پهلوان اسطوره‌ای ایران‌زمین «سیاوش» است و قدمتی چندین هزارساله دارد. این روستا یکی از ۱۶ نقطه ایران بزرگ بوده که در آن برای سیاوش مراسم سوگواری برگزار می‌کردند.

این روستا در مسیر راه عتبات عالیات قرار داشته و در اصطلاح محلی این جاده شتر رو بوده است، قرار گرفتن امامزاده فاطمه صغری(س) در مسیر این راه محلی برای اطراق زائران و مسافران بوده و کاروانیان پس از زیارت و تجدید قوا دوباره رهسپار جاده می شدند.

آثاری از دست نوشته های کاروانیان، امرا، شاهزادگان و مسافران با خط خوش بر روی دیوارهای امامزاده از تاریخ زیارت، اسم، موقعیت شغلی خود و گاه وصف بارگاه را به یادگار در بنایی قبلی امامزاده حکایت روزگاران گذشته این بقعه را داشته است.

یکی از این یادگاری‌ها به خط میرزا علینقی خان مستوفی آشتیانی به تاریخ ۱۲۸۶ هجری است.

همچنین کاروان های زیارتی ناصرالدین شاه قاجار در سفر دوم خود به عتبات در سال ۱۳۱۰ هجری، از این راه عبور کرده و شرح سفر خود را در کتاب شهریار جاده‌ها به نگارش درآورده است

ساخت بنای بقعه این امامزاده بر اساس شواهد تاریخی، طبق کتیبه سنگی و صندوق ضریح متبرکه، در سال ۹۵۰ ه. ق آغاز و در سال ۹۵۲ ه. ق پایان یافته است.

صندوق این امامزاده از چوب گردو ساخته شده و بر روی آن منبت به‌ کار رفته و خط نستعلیق کنده‌کاری شده است.

در شرح حال این امامزاده فاطمه صغری(س) آمده است؛

امامزاده فاطمه صغری(س) در کاروانی که به سال ۲۰۱ هجری قمری از مدینه به سمت خراسان به راه افتاد همراه حضرت فاطمه معصومه(س) حضور داشت.

طبق برخی از منابع تاریخی مأموران حکومتی به دستور مأمون عباسی به این کاروان حمله می کنند، بسیاری از کاروانیان شهید و بقیه آنها نیز با سمی که به آب آنان اضافه شده بود مسموم می شوند.

قرائن نشان می دهد که وجود نازنین حضرت فاطمه صغری(س) در مسیر حرکت به خاطر زخم بدن و یا «سم» از پا درآمده و در شهرها و روستاهای مختلف این مسیر مدفون می شوند.

پس از شهادت حضرت فاطمه صغری(س) علویان و شیعیان منطقه بنایی کوچک بر مزار وی ساختند، بنای باشکوه و عالی این بقعه در سده های بعدی و در نیمه دوم سده دوم هجری ساخته شده است.

برخی این امامزاده را از فواطم اربعه میدانند.

انتهای پیام/