شوق زیارت - امامزاده های ایران و‌ جهان

• شوش دانیال نبی 
• آدرس : استان خوزستان، شهر شوش، خیابان امام خمینی، روبه روی تپه ارگ و در کنار ساحل شرقی رودخانه شاوور

زیارتگاه های بسیاری در سراسر ایران وجود دارند و از جمله جاذبه های مذهبی مهم این سرزمین محسوب می شوند؛ اماکنی همچون حرم امام رضا (ع) یا حرم حضرت معصومه (س) مهم ترین زیارتگاه های کشورمان به شمار می روند و برای بیشتر جهانیان شناخته شده هستند. در این میان زیارتگاه های کوچکی نیز در شهرها و روستاهای مختلف به چشم می خورند و زایرانی را به سوی خود می کشانند. آرامگاه دانیال نبی (ع) در شوش یکی از همین اماکن است که شهرت خاصی در استان خوزستان دارد و روزانه میزبان زایران بسیاری است.

چرا آرامگاه دانیال نبی؟

• آرامگاه یکی از پیامبران در ایران است.
• گنبد آن از شیوه معماری خاصی برخوردار است.
• بنای این آرامگاه نماد شهر شوش به شمار می رود.

آشنایی با آرامگاه دانیال نبی | جاذبه مذهبی شوش

به شهر شوش که قدم بگذاری، همه به خوبی آن را می شناسند و به بهترین شکل، راهش را نشانت می دهند. گنبد پله ای آن، آن قدر شاخص و متفاوت هست که در یک نظر توجه شما را به خود جلب کند و ذهن تان را به خود مشغول سازد. یکی از دلایل شهرت این بنا، گنبد خاص آن است که در میان ساختمان های کوتاه و بلند شهر خودنمایی می کند. زیارتگاه دانیال نبی در شهریورماه 1310 خورشیدی با شماره 51 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است و هر ساله گردشگران زیادی را با مذهب و عقیده های متفاوت به سوی خود می کشاند. اهمیت و محبوبیت این بنا به حدی است که یکی از شاخصه های مهم اجتماعی و مذهبی شهر شوش نیز به شمار می رود.

بد نیست بدانید در سال 1249 خورشیدی همزمان با سلطنت قاجارها، سیل ویرانگری آمد و باعث تخریب بنای آرامگاه شد. روحانی شیعه، شیخ جعفر شوشتری دستور بازسازی این بنا را صادر کرد و بنای کنونی به دست حاج ملاحسن معمار ساخته شد. در آن زمان ضریحی در مرکز ساختمان آرامگاه قرار دادند و بخش مردان و زنان نیز از هم جدا شدند.

دانیال نبی (ع) کیست؟

حضرت دانیال (ع) که امروزه با نام دانیال نبی شناخته می شود، از پیامبران بزرگ الهی است و لقب نبی الله دارد. دانیال در باور ادیان ابراهیمی یکی از پیامبران بنی اسراییل در قرن هفتم پیش از میلاد به شمار می رود. وی از قبیله یهودا و پسر یوحناست و تبارش به پسر چهارم از همسر اول یعقوب نبی باز می گردد و به واسطه پیش گویی هایش در مورد حوادث آینده و بعثت حضرت محمد (ص)، شهرت بسیاری دارد. سپاهیان بُخت النَصر، یکی از پادشاهان بابل، در جریان حمله به بیت المقدس او را که تنها 12 سال داشت اسیر کردند و با گروهی از قومش به بابل فرستادند. وی در آنجا به همراه سه تن دیگر به خدمت پادشاه در آمد و پس از مدتی به خاطر تعبیر درست خواب بخت النصر به مقام و درجه رسید. وی به مدت 37 سال در دربار بابل خدمت کرد و در همان دوران مدعی پیامبری شد.

بعد از فتح بابل به دست کوروش، این پیامبر به شوش کوچ و مدت ها در آنجا زندگی کرد. او یکی از اشخاص مورد توجه کوروش هخامنشی بود و در زمان داریوش نقش وزیر را داشت. درباریان به دانیال حسادت می ورزیدند و به قصد ضربه زدن و برکناری او از اعتقاداتش استفاده کردند. آنها حکمی از پادشاه گرفتند که اگر کسی در مدت 30 روز خواسته های خود را از کسی به جز پادشاه بخواهد و به عبادت خدا بپردازد در چاه شیران افکنده شود.

دانیال بر طبق اعتقادات خود، هر روز به سمت اورشلیم می ایستاد و نمازهای روزانه یهودی را به جا می آورد. همین بهانه ای شد تا او را به خاطر آوردن نام خدای یکتا و طلب حاجت از او به چاه شیران بیاندازند. پادشاه با این حرکت بسیار مخالف بود؛ اما چاره ای نداشت و تنها برای دانیال آرزوی نجات داشت. فردای آن روز به سراغ چاه رفتند و در کمال تعجب دیدند که هیچ آسیبی به دانیال نرسیده است. وی زنده از چاه خارج شد؛ اما دشمنانش به داخل چاه انداخته شدند و شیرها آنها را تکه پاره کردند.

وی در طی سفری که برای بازدید و زیارت به بیت المقدس داشت، در دامنه تپه ای در کنار رود شاوور درگذشت و پس از مومیایی شدن در شرق رودخانه دفن شد. سن دقیق او به هنگام مرگ مشخص نیست؛ اما از آنجایی که بر اساس شواهد تاریخی او تا سال سوم حکومت داریوش هخامنشی هنوز در قید حیات بود، احتمالا حدود ۱۰۰ سال عمر کرده چرا که در زمان سقوط بابل او در دوران نوجوانی بوده است.

گفته می شود مردم شرق و غرب رودخانه نتوانستند بر سر جانمایی قبر دانیال نبی به توافق برسند و جسد وی را مدتی در غرب و مدتی در شرق نگهداری می کردند تا اینکه توافق کردند آرامگاه دانیال نبی در میان رودخانه قرار گیرد. البته محل دفن دانیال به طور قطع مشخص نیست اما بیشترین احتمال این است که مقبره او در شوش قرار دارد.

دانیال نبی کتابی به نام “کتاب دانیال” دارد که به زبان عبری نگاشته شده و مشتمل بر ۱۲ فصل است. در این کتاب خواب ها، خاطرات و رویاهای وی دیده می شود و می گویند در آن به آمدن پیامبر اسلام و ظهور حضرت مهدی (عج) اشاره شده است.

جایگاه دانیال نبی در میان شیعیان و پیروان سایر مذاهب

حرم دانیال نبی در سال های گذشته میزبان شرکت کنندگان در مراسم دینی و مذهبی همچون عزاداری و جشن های مختلف بوده است؛ این مراسم، با شکوه خاصی در آنجا برگزار می شوند. در روز عید نوروز و 13 فروردین که مناسبت های ملی برای ایرانیان هستند، مردم از سراسر خوزستان راهی این زیارتگاه می شوند و این روزها را در جوار آرامگاه آن حضرت سپری می کنند.

برگزاری مراسم در زیارتگاه دانیال نبی فقط مختص مسلمانان نیست و پیروان دیگر ادیان به ویژه یهودیان نیز احترام ویژه ای برای این پیامبر قایلند. هر ساله صدها تن از یهودیان گرد هم می آیند و طی مراسم خاصی به پیامبرشان ادای احترام می کنند. به همین خاطر است که برخی از این پیامبر خدا به عنوان نشانه ای برای وحدت پیروان ادیان یکتاپرستی یاد می کنند.

شناسایی جسد دانیال نبی توسط حضرت علی (ع)

در آخرین جنگ بین سپاه اسلام و ایرانیان درسال ۱۶ هجری قمری، فرمانده سپاهیان اسلام بعد از پایان جنگ (جنگ شوشتر یا جنگ هرمزان) اتاقکی با مهر و موم حکومتی را در شوش یافت و جسد مومیایی شده ای در آن دید. پس از پرس و جو مردم بومی گفتند:

این جسد، چیز خاصی نیست که به درد شما بخورد. هر وقت ما احتیاج به باران داشته باشیم جسد را بیرون می آوریم و به حکم خداوند باران می بارد و هر وقت آن را داخل می بریم باران تمام می شود.

 همچنین گفته می شود که بالای سر جسد مزبور جعبه ای پر از پول وجود داشته و محتاجان می توانستند از آن بردارند. آنها هر وقت مشکل شان برطرف می شد پول را بر می گرداندند تا دیگری از آن استفاده کند.

در آن زمان صدها سال از مرگ دانیال گذشته و مقام و مرتبه او فراموش شده بود. فرمانده سپاه به خلیفه وقت، عمر، نامه ای نوشت و از پیدا شدن جسدی مومیایی شده در یک محفظه شیشه ای خبر داد. خلیفه از فهم ماجرا و شناسایی جسد عاجز مانده بود پس نزد حضرت علی (ع) رفت و ماجرا را شرح داد.

 بر اساس گفته های مورخان، حضرت علی (ع) در آن زمان چنین دستوری می دهند:

این جسد دانیال نبی بردار من است، ایشان را پس از غسل، کفن و رو به قبله دفن کنید و آب رودخانه را از روی قبر عبور دهید تا نگهبانی باشد برای غارت نااهلان. (منظور اینکه آب از جسد محافظت کند)

این حضرت در مورد اهمیت زیارت حضرت دانیال نبی می فرمایند:

“من زار اخی دانیال کمن زارنی من لم یقدر علی زیارتی فلیزر قبر اخی دانیال”

هر کس به دیدار بردارم دانیال برود، گویی به دیدار من آمده است. هر کس قادر به زیارت من نیست، قبر برادرم دانیال را زیارت کند.

“من دل الی دانیال فبشروه بالجنه”

هر کس مردم را دلالت بدهد به زیارت دانیال، به او بشارت بهشت را می دهم.

امروزه در کاشی کاری های مقابل آرامگاه حضرت دانیال چنین عبارتی از حضرت علی (ع) نقش بسته است:

هر کس برادرم دانیال را زیارت کند مرا زیارت کرده است.

احادیث معتبر حاکی از آن هستند که به هنگام ظهور امان زمان (عج) ۴ پیامبر او را همراهی می کنند که حضرت دانیال (ع) نیز در رکاب آن حضرت خواهد بود. در قرآن نامی از دانیال نبی به عنوان پیامبر شیعیان دیده نمی شود؛ اما بیشتر مسلمانان او را یکی از پیامبران می دانند و در این باره به نام او در احادیث و روایت های مربوط به پیامبران استناد می کنند. بد نیست بدانید که نام دانیال نبی به عنوان یکی از پیامبران در نسخه‌های کتاب قصص الانبیا نیز آمده و به دلیل معجزه بارش در برخی کتاب ها از این شخصیت بزرگ با عنوان ” پیامبر باران” یاد شده است.