معرفی امامزاده جعفر(ع) بروجرد

معرفی امامزاده جعفر (ع) بروجرد

بقعه امامزاده جعفر یکی از قدیمی‌ترین بناهای تاریخی شهر بروجرد با 227 هزار و 547 نفر جمعیت و 59 هزار و 388 خانوار است.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه لرستان، کتیبه‌های موجود در این بنا، فرد مدفون را جعفر، فرزند امام موسی کاظم هفتمین امام شیعیان می‌دانند اما در برخی کتاب‎ها و منابع تاریخی، جعفر با پنج واسطه، فرزند امام سجاد چهارمین امام شیعیان ذکر شده است.

بنابر این گزارش بنای آرامگاه امامزاده جعفر بروجرد از بناهای جالب توجه معماری اسلامی در لرستان و غرب ایران است که نمونه دیگر آن آرامگاه دانیال نبی در شوش دانیال است.

ساختمان اصلی معروف به بقعه امامزاده جعفر از آثار دوران سلجوقی است که ساختمان بنا، گنبدی مخروطی شکل بر بالای ضریح دارد.

 گنبد هرمی شکل این آرامگاه با بیش از هزار سال قدمت، در دوره سلجوقیان ساخته شده است و از نمونه‌های معماری سلجوقی به حساب می‌آید.

این گنبد منحصربه‌فرد، به‎صورت مخروطی بلند و پلکانی با ۱۸ پله ساخته شده است .نمونه اینگونه گنبدها، در غرب ایران کمتر دیده می‎شود.

امامزاده حمزه بن موسی (ع) شهرری - جد امام خمینی (ره)

امام زاده حمزه بن موسی (ع)

در میان فرزندان امام موسی بن جعفر(ع)، جز حضرت امام رضا (ع) که مقام والای عصمت و امامت بعد از پدر بزرگوارش مختص اوست و در رأس اولاد آن حضرت است، امام زاده حمزه

دارای جایگاه خاصی است و تمام مورخان و علمای نسب شناسی که درباره امام کاظم(ع) و فرزندانش پژوهش کرده اند، با وجود اختلاف زیاد در تعداد و اسامی فرزندان آن فروغ امامت در منابع تاریخی و رجالی، اما همه آنان پسری به نام «حمزه» را برای امام کاظم(ع) ثبت کرده اند.(3)
از تاریخ ولادت، رحلت و یا شهادت او آگاهی های دقیق و مستندی به دست نیامده است؛ اما پاره ای منابع نوشته اند که مادرش ام احمد نام دارد که با این وصف، امام زاده حمزه، برادر ابوینی احمد بن موسی، معروف به شاه چراغ» و محمد عابد است.
مورخان افزوده اند: ام احمد از زنان مورد احترام و پارسای عصر خود بود و امام کاظم(ع) عنایتی ویژه به وی داشت و او مورد اعتماد و اطمینان حضرت بود؛ تا جایی که او را یکی از اوصیای خود، شمرده است.
زمانی که موسی بن جعفر (ع)عازم بغداد و دربار عباسی بود، ودایع امامت را به ام احمد سپرد و خطاب به وی فرمود:
برای هیچ کس این راز را بازگو مکن! هر گاه کسی به تو مراجعه و آن را مطالبه کرد، آن را به او بده و بدان که در آن موقع، من به شهادت رسیده ام و کسی که این امانت را از تو طلب کند، وصی و جانشین من و امام واجب الاطاعه است.»
هنگامی که هارون الرشید، ( خلیفه عباسی)، آن حضرت را در زندان بغداد به شهادت رسانید، امام رضا(ع) نزد این بانو آمد و فرمود: امانتی را که پدرم به شما سپرده است، بیاورید. آن زن پرسید: آیا پدرت به شهادت رسیده است. امام فرمود: بلی، هم اکنون از مراسم دفن او می آیم. منم جانشین او و امام جن و انس.
ام احمد با شنیدن این خبر اسف انگیز، بنای گریستن نهاد و با صدای بلند شیون کرد و بعد از اینکه تسکین یافت، امانت های امام کاظم(ع) را به حضرت امام علی بن موسی الرضا (ع)داد و با آن امام همام بیعت کرد.(4)